Morata musi uciekać z Realu. Tak mówi historia

W piłce seniorskiej jak dotychczas osiągnął niewiele. W jego wieku Raul czy choćby wspomniany Morientes, zdążyli wskoczyć na znacznie wyższy pułap. Mimo wszystko Morata jest uznawany za jednego z najbardziej utalentowanych i perspektywicznych napastników w Europie. Do notesów piłkarskich agentów trafił już jako junior. Zapracował sobie na to świetnymi występami w młodzieżowych reprezentacjach Hiszpanii, czy świetną postawą w Castilli – drugiej drużynie Blancos. W Primera Division debiutował jako osiemnastolatek, jeszcze za kadencji Jose Mourinho, który jako pierwszy docenił jego wyjątkowość. Nie należał jednak do jego ulubieńców. W firmie takiej jak Real, Morata od samego początku miał pod górkę. Przebić się do podstawowej jedenastki było i ciągle jest mu znacznie trudniej niż byłoby chociażby w Barcelonie.

W Madrycie produkcja utalentowanej młodzieży zawsze szła bardzo prężnie. Dowód? Po boiskach Primera Division to właśnie wychowanków "La Fabriki" biega najwięcej. Różnica pomiędzy Realem, a Barceloną w tej materii jest jednak zasadnicza i wynika z szeroko pojętej polityki kadrowej. Blaugrana z reguły wychowuje piłkarzy na własny użytek. Bez rozterek rzuca na głęboką wodę błyskotliwą młodzież, błyskawicznie adaptując ją do gry w pierwszym zespole. Blancos z kolei wolą kupować. Wielu wychowanków, nawet posiadających niecodzienny talent, przesiadywało na ławce rezerwowych. Przykłady Gutiego, Raula czy Ikera Casillasa są jedynie wyjątkami od reguły. Znacznie więcej nazwisk znajdziemy po stronie tych, którzy zostali pochopnie sprzedani. Przykłady? Alvaro Negredo, Juan Mata, Roberto Soldado czy chociażby Javi Garcia. Wszystko wskazuje na to, że Morata będzie następny.

W taktyce Carlo Ancelottiego jest miejsce tylko dla jednego wysuniętego napastnika. Ustawienie z Karimem Benzemą funkcjonuje znakomicie, więc nie ma potrzeby robienia żadnych korekt. To z kolei oznacza, że młody Hiszpan w Madrycie jest skazany na ławkę rezerwowych. Królewscy nie mogą pozwolić sobie na eksperymenty, a już na pewno nie na pozycji snajpera. Nawet gdyby jakimś cudem odszedł Benzema, w jego miejsce z pewnością zostałby sprowadzony inny napastnik klasy światowej. A Morata wciąż tkwiłby przyklejony do ławki rezerwowych i grał ogony.

Pierwsze nieśmiałe głosy łączące go z klubami Premier League pojawiły się dwa lata temu. Już wtedy wędkę na madrycki talent chciały zarzucić Arsenal czy Newcastle United. Z każdym kolejnym oknem transferowym apetyty klubów zza granicy rosły. Ostatniej zimy był o krok od podpisania kontraktu z Wolfsburgiem. Z napastnika hiszpańskiej młodzieżówki nie rezygnowali też Kanonierzy. Dobrze poinformowane włoskie media są jednak zdania, że najbliżej mu do Napoli. Klubu, w którym od czasów przyjścia trenera Rafy Beniteza tworzy się pokaźna, madrycka kolonia. Przeprowadzkę do klubu ze stolicy Kampanii swojemu byłemu koledze reklamują Raul Albiol, Jose Callejon i Gonzalo Higuain. Z tym ostatnim Morata przegrywał rywalizację już w barwach Realu. Pytanie czy w Neapolu historia by się nie powtórzyła.

Zdaje się jednak, że w Realu uderzyli się w pierś i postanowili nie powielać błędów z przeszłości. Przykładem jest Daniel Carvajal, którego – fakt – sprzedali do Bayeru Leverkusen, ale zapewnili sobie przy tym możliwość jego odkupienia. Podobną praktykę chcą zastosować także w przypadku Moraty. Ostatnim regularnie grającym na szpicy wychowankiem Realu był Raul. Wcześniej? Emilio Butragueno, na przełomie lat osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych. Teoretycznie jedynym wyjściem dla Moraty jest więc porzucenie marzeń o grze dla Blancos i zmiana klubu. W Madrycie jego przyszłość wygląda na mocno zamgloną i niepewną.